Bert Baaten stond in de jaren ‘60/’70 bekend als de topkeeper van TSC. Hij werkte in het
dagelijks leven als chauffeur bij emballagefabriek Simons (Simfa). Volgens de overlevering
viel het hem op dat ze bij het bedrijf aan de overkant – bij De Volt – altijd minstens een uur
lang op een muurtje zaten te pauzeren en dacht: ‘ze doen daar helemaal niks, daar wil ik ook
wel werken’.
Het was bij De Volt echter de gewoonte onder de medewerkers aan de lopende band om
band-voor-band een kwartier te pauzeren en dus niet met alle werknemers tegelijk. Het
pauzerende gezelschap wisselde dus voortdurend, maar dat was een beetje moeilijk te zien
vanaf de overkant.
Hoe dan ook kwam Bert Baaten bij De Volt terecht, waar hij ‘heer en meester’ werd van het
chemisch magazijn.

Een herinnering van Steven Oomen