Henk Witte (1946) was van 1970 tot 1980 procescontroleur in de drieploegendienst van de magneetbandenfabriek, waar geluids- en videobanden werden gemaakt. In totaal waren er zes procescontroleurs, twee per ploeg. Henk was daarnaast een tijdlang voorzitter van de Ondernemingsraad. In zijn hoedanigheid als vakbondsman en PvdA’er volgde hij daar Sjef Janssens op.

Henk: “Ik weet niet precies meer in welk jaar, maar we hebben op een dag het vertrouwen opgezegd in de directeur, de heer Lont. Als voorzitter van de OR mocht ik hem dat vertellen in zijn kantoor. Dat oordeel werd overgebracht naar de centrale ondernemingsraad in Eindhoven en de directeur is kort daarop overgeplaatst. Zijn opvolger was de heer Tensen.” 

Lakfabriek

Henk is inmiddels 78 jaar, maar weet nog goed hoe het daar werkte in de magneetbandenfabriek. Er werden aanvankelijk banden geproduceerd voor bandrecorders en cassettebandjes, vanaf 1975 ook videobanden. Eerste stap in het productieproces was het aanmaken van de lak met magnetische eigenschappen in de lakfabriek. Daar was Kees Keulemans werkzaam en later ook een broer van hem. Toon Snoek was een van de bazen op die afdeling.

Op de coatingafdeling werd de lak op de folie gesmeerd. Flip van de Elshout was in één van de ploegen chef. Alles ging geheel machinaal natuurlijk. Daarna kwam de snijafdeling, waar de gecoate rollen tot geluidsbanden werden gesneden en waar de banden voor de recorders in plastic doosjes met etiket werden gedaan. De banden voor de cassettes gingen naar de cassetteafdeling waar een flink aantal dames ze verwerkten tot cassettebandjes. Hoofd daar was de heer Van Balen met als assistent de heer Van Wijk.

Procescontroleurs 

Hoofd van de procescontroleurs was de Heer Hoens. In zijn ploeg had Henk te maken met ploegleider Huub van Poppel en voorman Kees Moelands.

Henk: “Mijn functie als procescontroleur bestond eruit dat de laagdikte van de coating op de drager gemeten moest worden, de regelmatigheid van de spoel, het doormeten van de geluidsdrager, het opkruleffect beoordelen en het nazien van de las met de aan- en afloopband en nog wat dingetjes. We draaiden ook nachtdiensten, maar die waren goed te doen, niet in de laatste plaats omdat je als proces-controleur steeds wel een uurtje kon ‘verdwijnen’, om een klein tukkie te doen op een geheim plekje.”

Docent

Henk maakte deel uit van het voetbalelftal, onder andere met collega-procescontroleur Ad van Lieshout. Organisator en elftalleider was Ad de Geus.
“We voetbalden onder andere tegen Jamin en we zijn één keer kampioen geworden. Niet omdat we zo erg goed waren, maar omdat de tegenstander bij de finale wegbleef.”

Henk vertrok in 1980 bij Philips, net in de overgangsperiode van Magneetbandfabriek naar de joint-venture met DuPont.
Henk: “Ik was aangenomen als planner en hoofd binnendienst bij Saval Brandbeveiliging in Breda. Daar heb ik vijftien jaar gewerkt. In die periode ben ik Nederlands gaan studeren aan de Hogeschool in Tilburg en heb ik mijn diploma docent Nederlands gehaald. Ik heb toen de overstap naar het middelbaar onderwijs gemaakt en ben daar gebleven tot mijn pensioen.”

Dat literaire talent van Henk dook al vroeg op in zijn werkzame leven en zijn collega’s bij de Magneetbandenfabriek zullen dat herkend hebben, want hij hing in de werkruimte van de procescontroleurs vaak korte gedichtjes op. Later schreef hij een jeugdboek op zijn naam en zou hij uitverkoren worden tot gemeentedichter van Bernheze.